بعضی اتفاقها که در زندگی می‌افتد حتی می‌تواند اعیاد را هم یادآور خاطره‌ای تلخ کند.قربان سال۹۴ یادتان هست؟ در آن سال توسط آل سعود منحوس هزاران نفر بی‌پدر،برادر،خواهر،مادر و همسر شدند. می‌دانم شنیدن این خبر برای همه‌ی انسانهای آزاده تکان‌دهنده بود اما برای آنهایی که عزیزشان در سفر حج بود جور دیگر بود. حتی بعد از گذشت سه سال یادآوریش برایم سخت است. پدرم مسافر حج بود و ما بی‌خبر از او و حادثه پشت حادثه. اسامی مشابه شهدا می‌آمد و من هربار می‌مُردم و می‌دیدم از شهری دیگر است حال عجیبی بود و از طرفی نمی‌توانستم خدا را شکر کنم که پدرمن نیست چرا که او هم سایه‌بان خانه‌ای دیگر بود
حجاج آمدند و فرودگاه بدون مرثیه‌خوانی مملو از اشک و ناله بود. بانویی که دو چمدان را می‌کشید و بچه‌هایش با دیدنش به سر و صورت می‌زدند که چرا پدرمان نیست. برادری که برنگشت و پدری که مفقود شد.
اما پدر من برگشت و من حتی یک کلام صحبت نکردم فقط به آغوشش پریدم و گریه کردم نمی‌دانم اگر سرنوشت طور دیگری رقم می‌خورد چه می‌شد فقط می‌دانم این لکه‌ی ننگ هیچ وقت از تاریخ محو نخواهد شد.
جهت شادی ارواح مطهر #شهدای_منا #صلوات .
#السعودیة_تصد_عن_سبیل_الله
#السعودیة_مسؤولة_عن_ارواح_الحجاج

اللهم تقبل منا هذا قلیل القربان

ارواح ,سال ,السعودیة ,می‌دانم ,حادثه ,حج ,حج بود ,بود و ,و من ,که برنگشت ,برادری که

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

خاطرات من آموزش دوچرخه سواری DUA O TAVIZ دعا و تعویذ همه چیز درباره سفر فروشگاه کولر گازی و اسپلیت بادبزن کانون تبلیغات رسانه فردا Exo l نماز و اهمیت آن کالای خواب ریخته گری قطعات سنگ شکن